Klindamycyna to lek przeciwbakteryjny, który ma szerokie zastosowanie w medycynie ze względu na swoje właściwości i mechanizm działania. Jest to półsyntetyczna pochodna linkomycyny, należy do grupy linkozamidów. Lek ten działa na wiele różnych drobnoustrojów, a jego działanie może być bakteriostatyczne lub bakteriobójcze, w zależności od wrażliwości drobnoustroju i stężenia antybiotyku.
Jak działa klindamycyna?
Klindamycyna działa na szerokie spektrum drobnoustrojów, takich jak gronkowce (Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis), Streptococcus pneumoniae (u pneumokoków opornych na penicylinę wykryto częściową oporność na klindamycynę), Streptococcus pyogenes z grupy A, Streptococcus viridans, Bacteroides spp., Fusobacterium spp., Actinomycetes spp., Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Propionibacterium, Mycoplasma hominis.
Mechanizm działania klindamycyny jest analogiczny do makrolidów czy chloramfenikolu, dlatego łączenie tych antybiotyków jest niewskazane. Działanie bakteriostatyczne (lub bakteriobójcze) osiągane jest poprzez hamowanie syntezy białek bakteryjnych na poziomie translacji, czyli tworzenia cząsteczki białka z pojedynczych aminokwasów przy udziale rybosomów. Klindamycyna wiąże się z podjednostką 50S rybosomów, uniemożliwiając translację. Prowadzi to do zahamowania rozwoju komórki oraz może spowodować jej śmierć.
Jaka jest farmakokinetyka klindamycyny?
Farmakokinetyka to nauka zajmująca się opisem losów leku w organizmie; od podania do eliminacji.
Wchłanianie klindamycyny jest szybkie i niemal pełne po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie w osoczu jest osiągane w czasie 45 do 60 minut, ale jeżeli lek podaje się jednocześnie z pokarmem, czas wchłaniania może wydłużyć się do około 2 godzin.
Klindamycyna wiąże się z białkami osocza w zakresie od 60 do 94%. Osadza się w różnych tkankach, z wyjątkiem płynu mózgowo-rdzeniowego; przenika też łatwo przez barierę łożyskową i do mleka matki.
Lek jest metabolizowany głównie w wątrobie. Niektóre metabolity są aktywne przeciwdrobnoustrojowo. Induktory enzymów wątrobowych skracają okres półtrwania klindamycyny w organizmie. Okres półtrwania klindamycyny w surowicy wynosi około 3 godzin u dorosłych i około 2 godzin u dzieci. W przypadku zaburzonej czynności nerek i średniej lub ciężkiej niewydolności wątroby okres półtrwania ulega wydłużeniu.
Eliminacja klindamycyny z organizmu odbywa się w 2/3 z kałem i 1/3 z moczem.
Podsumowanie
Klindamycyna jest skutecznym lekiem przeciwbakteryjnym o szerokim spektrum działania. Działa bakteriostatycznie lub bakteriobójczo, w zależności od stężenia leku i wrażliwości drobnoustroju. Działanie to uzyskuje się poprzez hamowanie procesu translacji, czyli syntezy białek z pojedynczych aminokwasów. Jest wchłaniana szybko i niemal pełni po podaniu doustnym, a jej metabolizm zachodzi głównie w wątrobie. Klindamycyna wydalana jest z kałem i z moczem.
Bibliografia
https//rejestrymedyczne.ezdrowie.gov.pl/api/rpl/medicinal-products/11437/characteristic
