Nowe badania nad klindamycyną i jej opornością w Nigerze
Ostatnie badania przeprowadzone w Nigerze dostarczają istotnych informacji na temat klindamycyny, antybiotyku stosowanego w leczeniu zakażeń wywołanych przez Gram-dodatnie bakterie. Badanie to, prowadzone w Hôpital National Amirou Boubacar Diallo, miało na celu określenie częstości występowania oporności indukowanej na klindamycynę w klinicznych szczepach Gram-dodatnich. Wyniki dostarczają cennych danych, które mogą wpłynąć na praktykę kliniczną oraz leczenie pacjentów.
Wprowadzenie do problematyki oporności na klindamycynę
Klindamycyna, wprowadzona do praktyki klinicznej w latach 60-tych XX wieku, jest szerokospektralnym antybiotykiem, który wykazuje wysoką skuteczność przeciwko wielu Gram-dodatnim bakteriom, w tym Staphylococcus aureus. Z uwagi na rosnącą oporność na inne antybiotyki, klindamycyna stała się kluczowym lekiem w terapii poważnych zakażeń. Niestety, powszechne stosowanie klindamycyny prowadzi do wzrostu liczby szczepów opornych, co stanowi poważne wyzwanie dla terapeutycznych strategii leczenia.
Metody badawcze zastosowane w badaniu
Badanie miało charakter przekrojowy i zostało przeprowadzone w okresie od stycznia do grudnia 2022 roku. Zebrano 100 klinicznych szczepów Gram-dodatnich z różnych próbek, które następnie poddano identyfikacji oraz testom wrażliwości na antybiotyki zgodnie z wytycznymi EUCAST. W szczególności zastosowano test
Wyniki badania: charakterystyka uczestników i szczepów
W badaniu wzięło udział 100 uczestników, z których 57% stanowili mężczyźni. Najczęściej izolowanym szczepem były Staphylococcus spp. (73%), a wśród nich 12,3% stanowiły szczepy MRSA (oporne na metycylinę). Wśród szczepów Streptococcus spp. 14,8% wykazało oporność indukowaną na klindamycynę. Oporność indukowana występowała w 14% przypadków, a oporność konstytutywna w 36% przypadków.
Dyskusja nad wynikami badania
Odkrycie, że 14% szczepów Gram-dodatnich wykazuje oporność indukowaną na klindamycynę, jest alarmujące, zwłaszcza że wcześniejsze badania w Afryce wykazały średnią 19,8% dla Staphylococcus aureus. Warto zauważyć, że w analizach nie stwierdzono istotnych powiązań między zmiennymi demograficznymi a występowaniem oporności indukowanej, co może sugerować, że oporność ta jest bardziej związana z czynnikami mikrobiologicznymi niż z cechami pacjentów.
Wnioski i rekomendacje dla praktyki klinicznej
Badanie wykazało stosunkowo wysoką częstość występowania oporności indukowanej na klindamycynę w szczepach Gram-dodatnich w Nigerze. W związku z tym, zaleca się wprowadzenie regularnych badań przesiewowych w kierunku oporności na klindamycynę oraz rewizję stosowania tego antybiotyku w terapii. Konieczne są również dalsze badania mające na celu zrozumienie mechanizmów oporności oraz genotypowe charakterystyki szczepów.
Bibliografia
Yacouba Abdourahamane, Zeidou Alassoum Malika, Marou Soumana Boubacar, Moussa Saley Sahada, Ousmane Abdoulaye, Moussa Harouna, Amatagas Saidou, Alhousseini Daouda, Doutchi Mahamadou, Chaibou Salao, Daou Mamane, Brah Souleymane, Adehossi Eric, Olowo-Okere Ahmed and Mamadou Saidou. Inducible clindamycin resistance among clinical Gram-positive cocci in a tertiary hospital in Niger Republic. Access Microbiology 2024, 6(10), 331-346. DOI: https://doi.org/10.1099/acmi.0.000708.v4.